Ruimte en beweging

Wij hadden vroeger een plaatje, zo'n ouderwets -en nu weer hip- 45 toeren-vinyl, met een kinderverhaal. Als ik het me goed herinner was de titel 'Liang en de toverlampion'. Uit een oude koffer kwam een lampion te voorschijn, waarmee je een wens kon doen. Met de lampion belandden de hoofdpersonen in een flits vanuit Nederland in Hong Kong, om daar tal van avonturen te beleven.

Eigenlijk is een vliegtuig net zoiets als die toverlampion. Zo fiets je op het zuidelijk halfrond, nog geen etmaal later sta je 10.000 kilometer verderop de was in de wasmachine te proppen en de nogal lege  koelkast te inspecteren. Het rare is dat die lampion-flits zo snel de andere wereld doet vergeten. Het eigen huis, de eigen rommel en de eigen agenda eisen meteen de aandacht op. Die eigen agenda is simpel: ruimte scheppen en bewegen! Voor beide is de noodzaak groot.

Dagelijks een halve fles wijn soldaat maken en maar voor één glas bewegen laat zijn sporen na. Voor mijn fietstocht naar Odessa kan ik wel bezuinigen op bagage, maar de eerste stap is natuurlijk het aantal persoonlijke kilo's omlaag brengen. En dus heb ik minimaal 1 uur stevig wandelen of fietsen in mijn programma opgenomen. Tot nu toe heb ik me er redelijk aan gehouden, door Amsterdam gelopen, naar Ilpendam gefietst, een wandeling vanuit Abcoude via 't Gein naar Amsterdam-Zuidoost gemaakt. Het is heerlijk daar nu de tijd voor te hebben en veel schoonheid onderweg te zien.

Als ik niet buiten ben, ruim ik op. Na 25 jaar zonder verhuizen verdwaal ik van tijd tot tijd in mijn rotzooi. Nu had ik al langer het voornemen ruimte te scheppen, alleen is afstand doen van materie is niet mijn sterkste kant. Maar ook ik heb me laten meeslepen in de Marie Kondo-hype. Liefst wil ik komende weken mijn huisraad met 50% reduceren. Intussen heb ik al heel wat zakken met kleding weggebracht (en rol ik mijn sokken niet meer tot bolletjes, maar berg ze gevouwen en op kleur gesorteerd op). Met een mentale snik heb ik afscheid genomen van de tafel die ik ooit kreeg in ruil voor een avond babysitten en die 40 jaar bij me gebleven is. Nu zijn de boeken aan de beurt...

Een wand van dozen is intussen ontstaan. Dinsdag komt de Kringloopwinkel de buit ophalen, een paar doosjes met boeken en cd's probeer ik nog te gelde te maken. Ik geniet nu al van de ruimte die gaat ontstaan. Als deze missie achter de rug is kan de voorbereiding voor Odessa een nieuwe fase in.

Intussen verzamel ik opnieuw, straatnamen bijvoorbeeld, uit Paustovsky's  'Tijd van de grote verwachtingen'. Op de iPad zoek ik alvast op waar ik het stadsdeel Lanzjeron en de Tsjernomorskaja straat kan vinden. Voor straks...