We reden door een natuurpark, dat deel uitmaakt van een ecologische zone die tot Rügen in Duitsland loopt. Op een bord met uitleg hierover stond een foto van beren in het bos. We zagen ze niet. Even later bevonden we ons bij het Geografische Centrum van Europa, dat werd opgesierd door een verlaten toeristische markt met Karpatensouvenirs.
Wat ik al wist, werd weer bevestigd: mijn regenkleding is tegen zware regenval niet bestand. Ik werd tot op de huid nat. Gelukkig was het niet al te koud en werkte de regen ook als een isolerend laagje. Maar zeker na een stop was het steeds weer even rillend op gang komen.
Ook Rachiv, een grotere stad, was treurig door de aanhoudende regen. We aten er soep in een eethuisje bij het station en overwogen nog even de trein te nemen, maar reden uiteindelijk toch verder. De weg slingerde langs de Tisza en steeg gestaag. Huisjes lagen hier en daar tegen de groene heuvels geplakt, en er waren steeds wisselende vergezichten. Het was qua landschap de mooiste tocht sinds weken.
Rond vieren, toen we in de buurt van onze bestemming kwamen, werd het eindelijk droger. Onderweg bood een man ons nog een slaapplaats aan, wat we beleefd weigerden. Onderdak vonden we in een hotel in Yasinya, waar even later alle natte kleding lag uitgespreid door de kamer. We konden eten in het hotel. De eigenaar had zijn best gedaan van de eetzaal iets moois te maken met een wandschildering van de Karpaten en een nagebouwd landschap, als een soort kerststal.
We legden bijna 70 kilometer af, https://www.strava.com/activities/596153825
Reageren kan via het blog of per e-mail naar beelceem@me.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten