In Mainz kon ik op zoek naar een nieuwe broek. Al op de tweede dag merkte ik dat mijn kledinguitrusting niet optimaal was. Hierin toont zich het gebrek aan ervaring in fietsreizen. Kledingstukken moeten hun waarde al bewezen hebben. Met die nieuwe broek neem ik een zeker risico, de nu al afgedankte broek was namelijk ook nieuw.
Goed. Mainz is een leuke stad. De Mainz en de Rijn komen er samen. Je kunt er fijn ronddwalen. De stad deed me aan Maastricht denken en aan Barcelona, maar lijkt op geen van beide. Ik wilde een museum bezoeken, er zijn er veel, maar de broek en de café's slurpten al veel tijd op. De cassière van het Gutenbergmuseum - waar de Gutenbergbijbel -het eerste gedrukte boek- ligt, keek me meewarig aan. Zes etages museum in drie kwartier? Ik besloot dat Mainz een nieuw bezoek waard is.
Met de bus keerde ik terug naar mijn hotel in de wijk Kostheim. Ook daar liep ik nog wat rond. Je kon er een toren beklimmen die uitzicht gaf op de rivieren. Vandaar had ik ook goed zicht op een fabriek, een moderne variant van de oude papierfabriek. Tork, Edet, Tempo, Tena stond onder meer op de gevel. Tsja, wie is er niet oud mee geworden? Zowel bedrukt als onbedrukt papier doen het goed in Mainz.
Ik ging vroeg naar bed en las nog in Paustovski. Hij haalde Isaak Babel aan: 'De helderheid en de kracht van de taal komen niet tot uiting in een zin, waaraan niets meer kan worden toegevoegd, maar waaruit niets kan wegvallen.' Het was een mooie zin om de dag mee te eindigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten